Somatische klachtensyndromen worden ze genoemd: aandoeningen waarbij geen conventionele ziekte kan worden vastgesteld, zoals RSI, chronische vermoeidheid en lage rugpijn. Hoe staat het met de kwaliteit van leven van deze patiënten en helpt behandeling bij deze ziekten?
RSI, lage rugpijn, chronische vermoeidheid en whiplash worden soms met enige scepsis beschouwd. Zijn dit wel ‘echte’ lichamelijke ziekten of is het ‘allemaal psychisch’. De opstelling van minister Hoogervorst in dezen is niet hoopvol te noemen voor patiënten met deze klachten. Het chronische vermoeidheidssyndroom werd, ondanks een advies van de Gezondheidsraad, door hem niet als een aparte aandoening erkend.
Het probleem bij deze zogeheten ‘somatische klachtensyndromen’ is dat de medische wetenschap vaak niet een eenduidige oorzaak van de symptomen kan vinden. Zijn het dan dus psychische problemen die ten grondslag liggen aan deze aandoeningen? Of is het niveau van de medische wetenschap simpelweg nog niet toereikend om een lichamelijke oorzaak te vinden?
Hoe het ook zij, de patiënten gaan wel gebukt onder hun klachten. Een Nederlands onderzoek keek daarom naar de kwaliteit van leven bij mensen met lage rugpijn, RSI en whiplash (bij wie geen duidelijke lichamelijke oorzaak voor de klachten gevonden was). Ook ondergingen ze een multidisciplinaire behandeling die bestond uit twee onderdelen: fysiek-gedragsmatige training en groepsbijeenkomsten. De behandeling vond dagelijks plaats en duurde een aantal weken.
Hieruit bleek dat RSI-patiënten de kwaliteit van hun leven hoger inschatten dan de whiplash- en lage-rugpijn-patiënten: zij ervaren minder lichamelijke beperkingen en zijn vitaler dan de andere twee groepen. De behandeling had het meeste resultaat voor de groepen met rugpijn en rsi: de kwaliteit van hun leven verbeterde meer dan bij de whiplash-patiënten. Ook wat betreft werkhervatting scoorden de whiplash-patiënten lager: zij gingen minder snel en minder volledig weer aan het werk.
De behandeling wierp wel duidelijk zijn vruchten af: van alle onderzochte patiënten (die gemiddeld ruim twee jaar thuiszaten) hervatte ruim 80% weer de werkzaamheden.
L. Vendrig, Prospectief onderzoek naar de verschillen in gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven van patiënten met chronische rugpijn, RSI en whiplash, vóór, tijdens en na multidisciplinaire behandeling. Gedrag & Gezondheid, 2005, Vol. 33, p. 15-24.
